Lood in urine
Lood in urine bepaling
Lood in urine – beroepsmatige of milieugerelateerde blootstelling
Waarom deze test?
Lood is een giftig zwaar metaal dat in diverse sectoren voorkomt, zoals de metaalindustrie, bouw, schietbanen en bij het werken met oude verf, accu’s of soldeer. Als je beroepsmatig of via het milieu bent blootgesteld aan lood, is het belangrijk om te controleren of je lichaam het lood voldoende uitscheidt. Deze test meet de hoeveelheid lood in je urine en geeft inzicht in recente blootstelling of in het effect van ontgiftende behandelingen (zoals chelatietherapie).
Wat wordt er getest?
De test bepaalt de concentratie lood in je urine met behulp van een uiterst nauwkeurige laboratoriummethode:
ICP-MS (Inductively Coupled Plasma Mass Spectrometry).
Indicaties voor deze test:
Beroepsmatige blootstelling (bv. bij werken met verf, loodhoudend metaal, soldeer of op schietbanen)
Milieublootstelling (oud huis met loden leidingen, nabij industrie)
Controle bij klachten zoals buikpijn, bloedarmoede of neurologische symptomen
Monitoring na chelatietherapie of bij einde dienstverband
Gezondheidsrisico’s van lood:
Loodvergiftiging kan acuut of chronisch optreden. Symptomen zijn afhankelijk van de duur en ernst van de blootstelling:
Acuut: buikpijn, obstipatie, verminderde eetlust, verwardheid
Chronisch: bloedarmoede, geheugenproblemen, vermoeidheid, nierproblemen, verhoogde bloeddruk, schade aan zenuwen of vruchtbaarheid
Bij kinderen en zwangere vrouwen is blootstelling extra risicovol vanwege de invloed op hersenontwikkeling en groei.
Normwaarde:
Een concentratie van < 23 µg/l urine wordt als normaal beschouwd bij mensen zonder beroepsmatige blootstelling.
Praktische informatie:
Materiaal: urinemonster (gewoon, geen 24-uurs urine)
Afnamemoment: bij voorkeur na blootstelling of aan het einde van een dienstperiode
Analysefrequentie: 2x per week
Methode: ICP-MS
Accreditatie: ISO 15189
Let op: Als er iets afwijkends wordt gevonden dat mogelijk directe medische opvolging vereist, word jij of je bedrijfsarts altijd eerst gebeld door een medisch deskundige.
Verschil tussen lood in bloed en lood in urine
| Test | Wat meet het? | Wanneer nuttig? |
|---|---|---|
| Lood in bloed | De actuele belasting van het lichaam met lood. | Beste test bij lopende of recente blootstelling aan lood. |
| Lood in urine | De uitscheiding van lood via de nieren (loodgehalte in urine). | Geschikt voor monitoring na blootstelling, bij einde dienstverband, of na chelatietherapie. |
Samengevat:
Lood in bloed laat zien hoeveel lood op dit moment in je lichaam circuleert (belasting).
Lood in urine toont hoeveel lood je lichaam op dat moment uitscheidt (detox-status).
Bij chronische blootstelling kunnen beide waarden relevant zijn. Bijvoorbeeld: iemand kan een normaal bloedloodniveau hebben, maar verhoogde uitscheiding via de urine (als het lichaam actief lood afvoert, bijvoorbeeld na behandeling).
Aanvullende testen bij werken met loodhoudende stoffen
Als je (regelmatig) werkt met lood, kunnen deze aanvullende tests waardevol zijn:
- Hemoglobine / BloedbeeldLood beïnvloedt de aanmaak van rode bloedcellen → risico op bloedarmoede.
➤ Laat bloedarmoede en beenmergbelasting zien. - Nierfunctie (creatinine, eGFR, ureum)Lood is nefrotoxisch en kan de nieren aantasten.
➤ Belangrijk bij langdurige blootstelling. - Leverwaarden (ALAT, ASAT, gamma-GT) Bij hoge belasting kunnen ook leverenzymen verhoogd raken.
➤ Relevant als je met meerdere toxische stoffen werkt. - Zinkprotoporfyrine (ZPP)Deze test geeft een indicatie van chronische loodbelasting in het beenmerg.
➤ Vooral bij langdurige blootstelling. - Urineonderzoek (algemeen sediment + eiwit) Voor vroege signalen van nierschade of eiwitverlies.
➤ Vroegtijdige detectie van schade door zware metalen.
vraag vrijblijvend een offerte aan bij Bloedwaardentest.
