Hepatitis Bc-al. (anti-HBc)
De interpretatie van een ‘core-only’ is lastig. Voor echte Hepatitis diagnostiek zijn meerdere testen nodig. Interpretatie blijft lastig en het is vaak niet duidelijk of de betreffende persoon immuun is (een infectie heeft doorgemaakt). De detectie van anti-HBc (IgG / IgM) duidt op contact met hepatitis B-virussen. Voor verdere differentiatie moeten ten minste anti-HBc IgM- en HBs-antigeen worden bepaald. Een losse positieve anti-HBc-uitslag is niet specifiek genoeg.
Soms wordt deze test gevraagd bijvoorbeeld door een arts die een vruchtbaarheidsbehandeling uitvoert.
Antistoffen (IgM én IgG) tegen HBcAg; wijst op oude of recente infectie; niet
aanwezig na vaccinatie; goede screeningsmarker voor 'ooit HBV-infectie
doorgemaakt'. Geïsoleerde, positieve anti-HBc betekent meestal een
doorgemaakte infectie of een vals-positieve uitslag. Zeer zelden is er toch
een infectie bij een geïsoleerde anti-HBc, soms zelfs chronisch met
ondetecteerbaar HBsAg.
