Procalcitonine
Het meten van procalcitonine (PCT) is over het algemeen niet gebruikelijk bij de diagnose en monitoring van auto-immuunziekten. Auto-immuunziekten worden veroorzaakt door een abnormale immuunrespons van het lichaam waarbij het immuunsysteem gezond weefsel ten onrechte als vreemd en gevaarlijk beschouwt en aanvalt. PCT-niveaus worden meestal geassocieerd met bacteriële infecties en niet met auto-immuunziekten
deze test wordt gebruikt bij follow-up en prognostische markers van SIRS/sepsis; Therapiebewaking van bacteriële luchtweginfecties bij COPD-patiënten
De concentratie van procalcitonine (PCT) stijgt ongeveer 4 uur na contact met bacteriële endotoxinen en bereikt het maximum na ongeveer 6 - 8 uur PCT reageert veel eerder dan CRP en sluit daarom nauwer aan bij het huidige ontstekingsproces. Een lichte toename van de PCT-concentratie wordt ook gevonden bij niet-bacteriële ziekten zoals b.v. B. chronische inflammatoire auto-immuunziekten, virale infecties, polytrauma en brandwonden.
Het is niet de bedoeling om deze test bij acute infecties bij bloedwaardentest te bestellen, ga in zo'n gevallen naar de dokter.
Het meten van procalcitonine (PCT) is over het algemeen niet gebruikelijk bij de diagnose en monitoring van auto-immuunziekten. Auto-immuunziekten worden veroorzaakt door een abnormale immuunrespons van het lichaam waarbij het immuunsysteem gezond weefsel ten onrechte als vreemd en gevaarlijk beschouwt en aanvalt. PCT-niveaus worden meestal geassocieerd met bacteriële infecties en niet met auto-immuunziekten.
Bij sommige auto-immuunziekten kan echter een lage mate van PCT-verhoging optreden, zoals bijvoorbeeld bij systemische lupus erythematosus (SLE), reumatoïde artritis (RA) of vasculitis. Dit kan het gevolg zijn van de aanwezigheid van ontsteking in het lichaam, die kan optreden als gevolg van de auto-immuunziekte zelf. Het meten van PCT-niveaus kan daarom in sommige gevallen worden gebruikt als een aanvullend hulpmiddel om te bepalen of er sprake is van een infectie of niet, met name bij patiënten met auto-immuunziekten die een verhoogd risico hebben op infecties vanwege hun onderliggende aandoening of behandeling met immunosuppressieve medicijnen.
Het is echter belangrijk om op te merken dat het meten van PCT-niveaus niet de primaire diagnostische test is bij auto-immuunziekten en dat de interpretatie van de PCT-testresultaten altijd moet worden uitgevoerd in combinatie met andere klinische en laboratoriumgegevens. Uw arts kan u meer informatie geven over het gebruik van PCT-testen bij uw specifieke auto-immuunziekte en wat u kunt verwachten tijdens uw behandeling.
