Molybdeen in bloed

Molybdeen uit volbloed (EDTA)

Een spoorelement wil zeggen dat je lichaam er maar heel weinig van nodig heeft, één ervan is Molybdeen.

Sommige  natuurgeneeskundige  artsen bevelen molybdeen-supplementen aan. Zij geven aan dat een goed molybdeen niveau belangrijk om bijvoorbeeld candida-infecties te behandelen.

Voedingsbronnen voor molybdeen zijn volkoren producten, peulvruchten, groene groenten en koolsoorten, orgaanvlees, zuivelproducten, eieren en noten. Het molybdeengehalte van plantaardige voeding is afhankelijk van de hoeveelheid in de bodem.

Molybdeen heeft in het lichaam onder meer de volgende functies:

• Purinestofwisseling: Molybdeen is een essentieel onderdeel van de enzymen xanthine-oxidase en xanthine-dehydrogenase. Om deze reden speelt het een belangrijke rol in de purinestofwisseling. Beide enzymen helpen bij de afbraak van purine-nucleïnezuren en vormen daarbij uiteindelijk urinezuur. Urinezuur heeft ook antioxidatieve eigenschappen en helpt de cellen en weefsels beschermen tegen singletzuurstof, hydroxylradicalen en andere reactieve zuurstofdeeltjes. Om deze reden kunnen hoge doses molybdeen in zeldzame gevallen de urinezuurconcentratie doen stijgen.
• Sulfietstofwisseling: Sulfietoxidase oxideert het sulfiet dat bij de afbraak van organische zwavelverbindingen (zoals taurine, cysteïne en methionine) in het lichaam ontstaat. Het zo ontstane sulfaat wordt via de urine uitgescheiden. Sulfietoxidase bindt ook het sulfiet dat we via de voeding binnenkrijgen, aangezien sulfiet nog wel eens wordt gebruikt als conserveermiddel (in bijvoorbeeld wijn en vlees). Sulfiet is bijvoorbeeld verantwoordelijkheid (deels) voor de onaangename gevolgen van het drinken van slechte wijn. Molybdeen helpt de sulfietoxidaseconcentraties te verhogen zodat deze reacties op sulfiet worden voorkomen.
• Afbraak van aldehyden: Molybdeen is een cofactor van aldehydeoxidases, die betrokken zijn in de afbraak van purines en pyrimidines. Aldehyde-oxidase helpt bij de oxidatie van koolhydraten en andere aldehyden, waaronder acetaldehyde, het afbraakproduct van alcohol. Acetaldehyde is de stof waaraan veel gevolgen van alcoholgebruik worden toegeschreven, meer dan aan alcohol zelf. Aldehyden worden ook gevormd als gevolg van fermentatieprocessen door gisten in de darm (bijvoorbeeld Candida).
• Koperantagonisme: Molybdeen is een koperantagonist. Daarom is molybdeen (in de vorm van tetrathiomolybdaat) het belangrijkste middel bij koperstapeling. Het verdrijven van koper is een belangrijk doel voor sommige behandelaars. Koper is een cofactor voor zeer veel enzymen en groeifactoren die betrokken zijn bij angiogenese (ingroei van nieuwe bloedvaten).
• IJzersynergisme: Molybdeen en ijzer hebben een synergistische invloed op elkaar en zijn op verschillende manieren met elkaar betrokken. Zo is molybdeen een cofactor voor bepaalde ijzerbindende transferase-enzymen en helpt het bij het behoud van een goed ijzergehalte in bloed (haemoglobine) en spieren (myoglobine).
• Molybdeen is een belangrijk mineraal in tanden en tandglazuur.

Verhoogde waarden in het bloed worden gevonden bij leverziekten (verminderde opname, levercelbeschadiging). Chronische verhogingen kunnen diarree met gewichtsverlies en jicht veroorzaken.

Referentiewaarden
nmol/l 10.42 - 104.2

Meetmethode: ICPMS

Deze test kan ook uit urine gedaan worden.